(open) running around

Het jonge kind sliep nog als een roos. haar haren die over heel het kussen verspreid lag was het bewijs dat ze nog diep aan het slapen was. De msenen die nu voor haar zorgden wouden het slapende kind niet wakker maken. Scarlett haar ademhaling was zwaar en diep was. Langzaam opende ze lichtjes haar ene oog. wachte ongeduldig af tot de anderen weer naar beneden waren gegaan; pas wanneer ze zeker was smeet ze haar deken van zich af. De hele tijd had ze al in bed gelegen met haar kleren aan. Op haar toppvan haar tenen stapte ze door haar kamer. begon in haar kast te neuzen en haalde daar haar tas vandaan. Daar had Scarlett gisteren van alles ingestopt. Drank, wat eten en een zaklamp alhoewel ze niet zo laat zou weg blijven. Maar je weet maar nooit. Even opende Scar langzaam haar deur en keek om zkeer te zijn of ze allemaal in de woonkamer zaten. Daarna deed ze de deur weer dicht en zette er een stoel onder de klink zodat er niemand binnen zou kunnen geraken.De tas gritste ze van de grond en klom het raam uit. Gisteren had ze ervoor gezorgt dat ze van de eerste verdieping zou kunnen klimmen door enkele spullen op elkaar te plaatsten. Als het er dus op aan kwam was Scarlett heel creatief. Bijna verloor ze haar evenwicht maar kon zich nog juist op tijd herpakken. Met gemak sprong ze lenig van de opeen gestappelde spullen en huppelde zo stil en snel mogenlijk van het huis vandaan. Kort keek ze er wel even na. Scarlett wist maar al te goed dat ze niet al te lang in het huis zouden blijven logeren. Het huis was heel dicht bij de autosnelweg gevestigd, al was het wel redelijk vreemd dat er nog geen enkel walker was gespot, maar het huis niet bewoond was geweest.Scarlett was al gewend geraakt aan het grote maar toch zo gezellige huis, jammer genoeg moesten ze binnenkort wel weer gaan verder reizen aangezien het veel gevaarlijker was om op een plaats te blijven. In gedachten verzonken stapte Scarlett verder. ze was zo nieuwsgierig naar de omgeving aangezien ze nooit uit het huis mocht omdat het veel te gevaarlijk was. Maar ze hield van plaatsten te ontdekken, zo was ze nu eenmaal. Nieuwsgierig en bewonderend keek ze om zich heen, overal op de autosnelweg waren er auto's in het rond. Ze was zo druk bezig aan het rond kijken dat ze oppeens tegen iets, of beter gezegt iemand aanbotste. Geschrokken draaide ze om. Meteen slaakte ze een gil van engst en rende meteen weg toen de walker naar haar omdraaide. Door het geschreeuw had ze nog meer aandacht getrokken. Vlug kroop ze met moeite op de neus van een vrachtwagen en vervolgens op het dak."Ga weg!" sprak Scarlett angstig terwijl er heldere tranen over haar wangen rolden. Ze had nooit het huis moeten verlaten. Nu wou ze gewoon naar huis, weg van deze enge plaats. Maar niemand zou haar nu kunnen redden.